Through my titanium nerves,
I feel
a draining pulse of mystery,
reaching
my stainless steel heart beat
I really wonder why
by this unforgettable sense
of being iam
Both from inertia freed
and yet by doubt restrained
My artificial mind touched
by unknown troubles awakening
Something deep down
this miserable existance
Would it last for ever?
For a semblence of humanity
i would surrender to mortality
And yet having no god
to pray for it .
I am lost
In my synthetic dreams
അക്ഷരങ്ങള്ക്ക്..
-
മനസ്സിന്റെ കൈവഴികളില് ഇപ്പോള്,
ഒന്ന് തൊടാവുന്ന അകലത്തില്
അക്ഷരങ്ങളുണ്ട്.
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മിയാല്
നിറഭ്രമം ബാധിക്കാത്ത സ്വപ്നങ്ങളും,
നിരതെറ്റി യൊഴുകാന് കൊതി...
14 years ago